Dinsdag 19 september - prinsjesdag

Ik vang wat flarden op van de troonrede en veeg ondertussen het glinsterende opgedroogde zout van mijn armen. Zojuist heb ik op eigen wijze afscheid genomen van de Egeïsche zee. De zee is vandaag een stuk onstuimiger dan vorige week. Zelfs zodat de geplande boottocht die vier deelnemers vanochtend nog wilden maken, niet door kon gaan maar hier, in de beschutting tussen de rotsen valt het wel mee. 

Na de wandeling door Chersonissos, en het afscheid bij het excursieburea is het nu heerlijk rustig toeven aan het zwembad. De gesprekken kabbelen wat geen en weer. Naast me worden belastingtips uitgewisseld en de laatste Tucjes en snoepsleutels uitgedeeld.

Daar komen twee deelnemers aan, waarvan én in short en hemdje. Ze vleien zich aan de zwembadrand neer op een bedje. Ho Ho dame, wat denken wij hier te komen doen? Dit is een ZWEMbad en geen ZONNEbad.

Er zit niets anders op dan met zijn drieën dit even recht te gaan zetten. Na wat getrek en gestort wordt ze zo vanaf het ligbed gekleed en al in het water gekieperd. Luid applaus klinkt op van de toeschouwers, waaronder een groep Roemenen. Het slachtoffer zelf vat het heel sportief op en trekt nog een paar baantjes. Bril en e-reader hadden een veilig plekje gevonden -zo zijn we nu ook wel weer-maar een bankbiljet en de kamersleutel zijn kletsnat. Ik ben benieuwd of dat vannacht nog kortsluiting gaat geven, want ook in dit hotel werkt de stroom alleen als de sleutel in een houder bij de voordeur wordt gestoken.

Het is een vrolijke noot op de dag voordat we als groep weer teruggaan naar Nederland en uit elkaar gaan.

Straks nog de dagsluiting waarin ik formeel afscheid heid zal nemen van de groep. Dan het diner en daarna nog met zijn allen gezellig eenafzakkertje nemen bij taverne Ya, een eindje verderop.

Twee weken zijn voorbij gevlogen.